BIR ANALOG BIR SIIR #5

BIR ANALOG BIR SIIR #5

on Mart 15, 2021

 

Dᥱᥒιzι özᥣᥱყᥱᥒᥣᥱr ιᥴ̧ιᥒ

Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı;

Bir midye kabuğunun aralığından:

Suların yeşili, göklerin mavisi,

Lâpinaların en hârelisi...

Hâlâ tuzlu akar kanım

İstiridyelerin kestiği yerden.

Orhᥲᥒ Vᥱᥣι

Devamı...

BİR ANALOG BİR ŞİİR #3

BİR ANALOG BİR ŞİİR #3

on Ağustos 17, 2020

 

AƙꙆıຕᥲ Nᥱ Zᥲຕᥲᥒ GᥱꙆ⳽ᥱᥒ

Ellerini...

sonra sustuğun yerleri...

en uzun sessizliğin ardından ellerini ve gözlerini...

karanlığa bırakmadan...

karanlıkta bırakmadan...

o filmi hiç unutmadan...

tatlının ardından tuzlu, tuzlunun ardından tatlı, sonra tekrar tatlı, ardından yine tuzlu yer gibi...

susmadan...

susayarak...

iştahla...

göğsümden açılarak... 

tekrar tekrar eve dönerken...

gece gündüz evleri tekrar tekrar yıkarken...

evsiz kedilerin arasında boş bir bankı izlerken...

yatağı toplamadan...

yastığımdan vazgeçmeden...

perdeleri açarak...

pencerelere sırtımı dönerek...

saymayı unutacak kadar çok...

ağırların, uyuşan ellerin, tutulan omuzların sayısını hatırlayacak kadar az...

sevmesini bildiğim için...

hah ! 🌻 

sevmesini bildiğin için...

kedileri , köpekleri ve en çok...

…

aklıma ne zaman gelsen, gökyüzüne kadar zıplamak istiyorum ! 

...

sesini duyunca daha çok özlüyorum...

КᥱຕᥲꙆ ᕼᥲຕᥲᥴıoğꙆᥙ

Devamı...

BİR ANALOG BİR ŞİİR #2

BİR ANALOG BİR ŞİİR #2

on Ağustos 11, 2020

Aşk 

Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek 

Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken

Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti 

Çünkü iki kişiydik 

CᥱຕᥲꙆ Sᥙ̈ɾᥱყᥲ  

Devamı...

BİR ANALOG BİR ŞİİR #1

BİR ANALOG BİR ŞİİR #1

on Temmuz 05, 2020

Sen Aydınlatırsın Geceyi

Yarayla alay eder yaralanmamış olan

Bak nasıl da sararıp soluvermiş tanrıça kederlerden

Sen çok daha parlaksın çünkü 

Sen tüm göklerdeki yıldızların ilki

Sen aydınlatırsın geceyi 

𝖲𝗁𝖺𝗄𝖾𝗌𝗉𝖾𝖺𝗋𝖾

Devamı...